Hibike! Euphonium

Ευφώνιο: πνευστό μουσικό όργανο που έχει λάβει το όνομά του απ’ την αρχαία ελληνική λέξη «εὔφωνος», αυτός που έχει γλυκιά φωνή. Ανήκει στην οικογένεια των χάλκινων. Μοιάζει πολύ με την Τούμπα και το Βαρύτονο Κόρνο και παίζει το ρόλο του μπάσου, του πιο βαθύφωνου οργάνου σε μια μπάντα.

Μετά την αποκήρυξη της μουσικής εξ’ αιτίας ενός δυσάρεστου περιστατικού στον τοπικό διαγωνισμό μπάντας γυμνασίου, η ευφωνίστρια Kumiko Oumae μπαίνει στο λύκειο, ελπίζοντας για μια νέα αρχή. Εκεί, παρότι συναντά νέα πρόσωπα και καταστάσεις, μοιραία, καταλήγει να περιβάλλεται από άτομα που ενδιαφέρονται για τη μπάντα του σχολείου και που την πιέζουν σχετικά με τη συμμετοχή της στη μπάντα και τους Εθνικούς Αγώνες.
Η Kumiko, παρότι αγαπά τη μουσική, προτιμά να κρύβεται πίσω απ’ τις εσωτερικές της συγκρούσεις και το παρελθόν. Ωστόσο, ξαναβρίσκει τα κίνητρα που χρειαζόταν για να παίξει μουσική για άλλη μια φορά, υποκύπτει στις παραινέσεις των νέων της συμμαθητριών κι εντάσσεται τελικά στη μπάντα του σχολείου. Εκεί συναντά ξανά την Reina Kousaka, εξ’αιτίας της οποίας η Kumiko αποκήρυξε τη μουσική στο παρελθόν, κι οι οδυνηρές αναμνήσεις αναδύονται ξανά.
Ωστόσο, στην ίδια τη μπάντα, το χάος κι οι συγκρούσεις απ’ τα περασμένα έτη, κυριαρχούν υπέρτατα κι επηρεάζουν την τωρινή κατάσταση. Παρά την πρόθεση όλων να λάβουν μέρος στον Εθνικό Διαγωνισμό Μπάντας, τα τεχνικά προβλήματα κι οι διαφωνίες δεν τους επιτρέπουν να βρίσκονται σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Ένας νέος, εμπνευσμένος δάσκαλος μουσικής, ο Noboru Taki, είναι ο καταλύτης για την ανάπτυξη της μπάντας, τόσο συλλογικά όσο κι ατομικά.
Και μέσα σ’ αυτά, οι προσωπικές ιστορίες των ηρώων, όπου οι αγωνίες, οι προστριβές, η συγκίνηση, ο ρομαντισμός κι οι λεπτές αποχρώσεις της πρώτης αγάπης μπλέκονται μέσα σ’ ένα δραματικό κύκλο με δυνατές εξάρσεις, συναισθηματικές διέσεις κι απαλές υφέσεις, κομμάτι-κομμάτι, συνθέτουν το πιο όμορφο μουσικό σύνολο, γεμίζοντας λυτρωτικά με μουσική τα εσωτερικά κενά τους.
Ο στόχος για τους Εθνικούς Αγώνες είναι μια πρόκληση από μόνος του. Θα μπορέσουν να φθάσουν στο επίπεδο που πρέπει για να λάβουν μέρος, παραμερίζοντας τις εσωτερικές κι εξωτερικές τους ρήξεις, τα συναισθήματα, τις αναστολές και τις προσωπικές διενέξεις;